Zorgintensief kind

Hoe red je het als je dag in dag uit, 24 uur per dag te maken hebt met een zware zorgtaak? Hoe is het als je steeds maar moet klaarstaan ook als je helemaal geen zorgzaam type bent. Wat als je eens geen zin in zorgen hebt? Als je een zorgintensief kind hebt, dan zul je die zorg bieden. Ook als je dacht dat je het niet kon, kun je het wel degelijk leren. Het zal je makkelijker afgaan als je aanleg hebt, maar door het te doen kun je snel bijleren. Maar het is een zware belasting: vaak heb je ook nog een partner en bovendien hebben de andere kinderen zorg en aandacht nodig. Je moet dikwijls flink inleveren op sociale contacten. Verder staat je werk onder druk en dan is het vaak de moeder die minder gaat werken. Mensen uit je omgeving haken nog wel eens af omdat ze zien dat je genoeg aan je hoofd hebt.

Herkenbaar? Wie altijd maar zorgt, voortdurend moet klaarstaan voor anderen, kan er weerzin tegen gaan voelen. Kinderen voelen die weerzin feilloos aan, bemerken de spanning bij hun ouders. Juist als je zo zwaar wordt belast kan het fijn zijn om er als ouder een eigen leven op na te houden. Als je voelt dat je niet meer aan jezelf toekomt en meer doelen wilt vervullen in je leven, moet je daar iets mee doen. Je kunt dan opladen zodat je je zorgtaak beter aankunt. In de praktijk betekent dat meestal dat je externe hulp inschakelt. Je staat er niet alleen voor. Je voelt je begrepen en gesteund. Dat kan net dat zetje in de rug zijn dat je nodig hebt om weer vertrouwen te krijgen.