Wordt non verbale communicatie begrepen door mensen met autisme?

Wordt non verbale communicatie begrepen door mensen met autisme?non verbale communicatie

Mensen kunnen elkaar laten weten hoe ze zich voelen zonder dat er woorden aan te pas hoeven te komen. Praten is dan niet nodig. Soms zegt de gezichtsuitdrukking van mensen precies wat ze vinden, hoe ze zich voelen etc. Glimlachen, wenkbrauwen fronsen, of met je hoofd schudden zijn allemaal manieren om te communiceren. De zogenaamde non verbale communicatie.

Ook de verbale communicatie kan duidelijk maken hoe mensen zich voelen. De manier waarop mensen iets zeggen. Als mensen boos zijn kunnen ze bijvoorbeeld gaan schreeuwen. In de verschillende tonen kun je horen hoe communicatie bedoeld is, hoe mensen zich voelen.

Voor mensen met autisme is het heel moeilijk om de verschillende vormen van communicatie te begrijpen. Dat betekent dat zij niet zondermeer kunnen afleiden uit de verbale, of non-verbale communicatie hoe iemand zich voelt of wat iemand bedoelt. Hierdoor kunnen mensen met autisme in de war raken, reageren niet adequaat, of reageren misschien helemaal niet.

Kinderen gaan dan vaak dingen doen om zichzelf gerust te stellen. Ze kunnen in de handen gaan klappen, heen en weer gaan schudden, of uit kwaadheid hun handen voor hun oren houden, grapjes maken of clownesk gedrag laten zien. Het zijn signalen dat de communicatie niet goed wordt begrepen of het kind begrijpt niet wat er van hem/haar in deze context wordt verwacht.

Oogcontact

Soms is het moeilijk om oogcontact te maken of houden tijdens een gesprek. Vaak omdat de uitdrukking op iemands gezicht niet begrepen wordt of verkeerd geïnterpreteerd wordt en te vaak leiden deze ‘onbegrepen’ gezichtsuitdrukkingen tot overprikkeling.
Doordat de persoon met autisme geen oogcontact maakt, of niet adequaat reageert, omdat signalen verkeerd, of niet geïnterpreteerd worden volgen er vaak oordelen. “Je luistert niet naar me”, “het interesseert je helemaal niet wat ik zeg” , “je bent alleen met jezelf bezig”, “je begrijpt niet hoe ik me voel”.

Bedenk dat de persoon met autisme dit niet met opzet doet. En deze non verbale signalen al helemaal niet automatisch oppikt in een gesprek. Houd je stemgebruik neutraal, en benoem je gevoelens of verwachtingen. Communiceer concreet. Het gesprek zal aangenamer verlopen, de persoon met autisme zal minder afgeleid worden door onbegrepen gezichtsuitdrukkingen en zich meer ontspannen voelen in een gesprek.